گروه فرهنگی «سراج24»: در همایش «تبیین دستاوردهای فرهنگی دولت تدبیر و امید» که با حضور شخصیت های سیاسی و فرهنگی و مشاوران و همراهان دولت یازدهم برگزار شد، از هر دری سخن رانده شد؛ گویی رویاهای خواب زده مسئولان بود که در صحن کتابخانه ملی ایران به پرواز درمی آمد! از سخنان سیدرضا صالحی امیری، رئیس کتابخانه ملی ایران که دولت آقای روحانی را همچون پیکره واحد و منسجمی دانست که منظومه ای هدفمند را شکل می دهند! تا گفته های معاون اول رئیس جمهور که دم از تقویت حس دولت داری در عرصه فرهنگ زد و آمار وزیر ارشادی که از هر منفذ، گزینه ای فراهم ساخت تا شاید از تعداد مراجعه کنندگان به سینماها تا تعداد عناوین کتاب های تازه منتشره راهی به نهان خانه مقصود بیابد.
اما آن ها که به شکلی جزئی نگر و نه براسای داده های آماری -که در آن هم جای تامل است- به رصد 3 ساله ای از اتفاقات فرهنگی و هنری این دولت دست زدند، این نکته روشن است که عرصه فرهنگ نه تنها در این مدت هیچ دستاورد نیکویی به لحاظ کمی و کیفی و توجه به بایسته های ارزشی این سرزمین نداشته بلکه به شکل ناگواری مسیر قهقرا را طی می کند؛ مسیری رو به اضمحلال اندیشه ها و تولید فکر و رفتاری بیگانه با اصالت برای مردمان جامعه که از طریق آثار هنری نازل پدیدار شده است.
وزیر ارشاد در این همایش عنوان داشت که در سه ماهه اول سال 95، 8 میلیون نفر به سینما رفتند و درآمد ناشی از فیلم‌های سینمایی در این مدت بیش از 60 میلیارد تومان بوده و این در حالی است که در مدتی 12 ماهه از سال 92، این آمار کمتر از 50 میلیارد را نشان می داد. علی جنتی رشد تعداد عناوین کتاب های چاپ اولی را هم افزون بر موفقیت های فرهنگی این دولت دانست و در نگره ای قابل تامل، ایجاد فضای باز در دولت تدبیر و امید را مرتبط بر این شکوفایی دانست و عنوان داشت: «در اوایلی که به ارشاد آمدم دیداری با هنرمندانی داشتم که برخی از آنها کار نمی کردند یا فیلم‌هایی ساخته بودند که حاضر نبودند در جشنواره‌های فجر به نمایش گذارند.»
اتفاقا پیش از این هم در یادداشت های مفصل و تحلیلی که در خصوص عملکرد فرهنگی دولت یازدهم در سایت «سراج24» صورت دادیم و قابل رجوعی مجدد برای مخاطبان می باشد، به همین نکته مورد اشاره جناب وزیر پرداخته و اشاره داشتیم که چگونه وزیر و معاون سینمایی اش در این مدت به شکلی خوشدلانه به سراغ هنرمندانی رفتند که در ایام سرنوشت ساز انقلاب اسلامی و دوران دفاع مقدس و وقوع رخدادهای مختلف در این سرزمین نه تنها دست همراهی با ملت نداده بلکه چهره ای مخالف از خود نشان دادند. فیلمسازانی مانند بهمن فرمان آرا، ناصر تقوایی و سینماگران دیگری که مسئولان فرهنگی دولت یازدهم جهت خرسندی جماعتی شبه روشنفکر تلاش برای فعالیت آن ها داشتند، اما این دیدارها و ارسال گل و شیرینی ها و کارت دعوت های مدیران! در این مدت هیچ گاه برای هنرمندان متعهد و ارزشی و خانه نشین جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی رخ نداد و همین مساله عدالت فرهنگی مورد اشاره دولتمردان را خدشه دار می سازد. هنگامی که مسئول فرهنگی دولت یازدهم از شعارهای جذاب و مهمی چون انضباط بخشی، توسعه سرمایه انسانی و اجتماعی، حفظ کرامت زنان و حقوق شهروندی، تقویت اقتدار فرهنگی و توسعه شفافیت در فعالیت ها و صیانت از هویت فرهنگ دینی و ملی تنها در سخنرانی ها استفاده می کند و در عمل همین گزاره ها به گریزپا ترین شکل ممکن راه خود را گم می کنند!
مدیران دولت یازدهم هنگامی که دم از دستاوردهای فرهنگی می زنند، بخش مهم و حساسی از بازخوردهای فرهنگی در این سرزمین را نادیده می پندارند و نمی دانند که در این سرزمین، چگونگی انتقال داده های هنری در فرآیندی اخلاقی و ارزش مدارانه و معنوی است که جایگاهی والا نزد مردم خواهد یافت. موضوعی که در تالارهای نمایش و سالن های سینما و نگارخانه های شهر به شکلی واژگون درآمده و هیچ برخوردی از سوی متولیان امر صورت نمی یابد!
حتما به قول جناب وزیر فضای هنر در این دوران تدبیر باز شده است و همین شده که روح معنویت در بزنگاه اتفاقات ناگوار هنری خدشه دار شده و دامن حرمت ها با انواع نمایش های بی پرده و تصاویر گمراه و آثار مبتذل شکسته شده است. شاید با توجه به همین رویه باشد که فیلمی به اکران در می آید که ناموس و غیرت ایرانیان را به زیر سوال می برد اما مدیر دولتی از آن به نیکی یاد می کند و مدیری دیگر در یکی از نهادهای انقلابی آن را به شکلی باشکوه در سینماهایش به نمایش درمی آورد! اما جهت اطلاع به آقایان باید گفت که این جا ایران است و تنها کمیت نشان دهنده برتریت نخواهد بود و سطح مفهومی آثار است که برای مردم نقشی برجسته خواهد یافت.
